fb

Ik gaf weer mijn masterclass en de vraag die eigenlijk wel in alle masterclasses het meest wordt gesteld is: hoe kan ik ervoor zorgen dat ik toch die drempel over ga? Dat ik toch die stap zet naar die andere baan en me niet laat weerhouden door die beren op de weg?

De tips die ik geef in de masterclass gaan daar ook op in. Maar omdat die vraag zo vaak terugkomt leek het me goed om hier aandacht aan te besteden.

Nou volgde ik laatst een cursus “Train de trainer” waar dit op een andere manier ook aan bod kwam. De trainer zei namelijk iets wat heel erg aanhaakte op de vraag waarom het zo lastig is om die hobbel ook te nemen. Hij zei heel nadrukkelijk: “een mens houdt van nature niet van verandering”.

We zijn van nature best behoudend en conservatief. Ons brein behoedt ons voor het onbekende en wil risico vermijden en is geneigd ons aan de veilige en vertrouwde kant te houden. En als we een situatie of onszelf toch willen veranderen dan zijn er 4 fases waar we doorheen gaan. Ik vond het wel een mooi inzicht vandaar dat ik deze fases met je wil delen. En ik koppel ze ook meteen aan werk.

1. De ontkenningsfase
In deze fase weet je eigenlijk wel dat het niet goed meer zit/komt in je werk en bedenk je allerlei redenen waarom je toch zult blijven. In deze fase ben je vooral gericht op “nee” en kun je alle emoties ervaren zoals boosheid, blijheid (als in “het valt eigenlijk op het moment wel weer mee”, wat vaak gekoppeld is aan een tijdelijke verandering van werk, andere leidinggevende, leuk project dat voorbijkomt. Maar heel vaak is dat van tijdelijke aard). Maar ook bang zijn (“wat dan wel en hoe dan”) of verdrietig zijn kunnen in deze fase voorkomen.

Het gedrag wat bij deze fase hoort is vluchten, vechten of verstarren. Ik zie verstarren heel vaak gebeuren. Dat mensen blijven zitten waar ze zitten ondanks dat ze weten dat die baan niet goed meer is/komt. En ik zie ook wel vechten, vaak met jezelf: je bent eigenlijk niet zoals je bent, je bent minder blij, krijgt een korter lontje. Herken je dit, dan is het denk ik al een fijn inzicht dat je weet dat dit hoort bij de ontkenningsfase. En dat er nog andere fases gaan komen!

2. De onderhandelingsfase
In deze fase ben je vooral gericht op “ja maar” en ga je voor jezelf al wat meer afwegen hoe het zou zijn als je je werksituatie gaat veranderen “stel dat ik die stap zou zetten…”. Waarbij jij (lees: je brein) jouw ideeën daarover ook weer makkelijk tenietdoet doordat je tegenwerpingen zoekt. De trainer noemde dat heel mooi DIP= denken in problemen.

In deze fase spelen die beren op de weg een grote rol waarbij ik heel vaak zie dat mensen hier heel vaak aannames doen. “Ja maar daar ben ik te oud voor, te laat mee, is voor mij niet (meer) haalbaar, past niet qua salaris, moet ik vast een 4-jarige opleiding voor volgen”. Je bent in deze fase al wel meer aan het wikken en wegen waarbij je ook meer gaat observeren en relativeren. Van nee ben je opgeschoven naar “ja maar”.

3. De acceptatiefase
In deze fase ben je gericht op “ja”. Hier ga je al plannen maken, ga je juist meedenken in plaats van tegenwerpingen zoeken. Van denken in problemen (=DIP) ben je opgeschoven naar DIM= denken in mogelijkheden.

Je weet nog niet precies hoe het er dan uit moet zien en wat je precies nodig hebt maar alles is wel gericht op “ja”, het is wel tijd voor jou om iets te gaan veranderen. En je staat ook echt open voor mogelijkheden, je onderzoekt ideeën, en je wordt al wel blij van het idee dat er een verandering gaat komen.

4. De succesfase
Deze fase is gericht op “yes!”. In deze fase laat je je inspireren, veranderen je overtuigingen echt, weet je dat die volgende stap er gaat komen. Ook al is het spannend, je hebt er wel echt vertrouwen in. En in deze fase gaat het succes ook komen.

In deze fase zoeken mensen ook vaak in hun omgeving anderen op die hen motiveren en stimuleren, in deze fase zoek je supporters die achter je staan en je toejuichen. In deze fase zetten mensen die stap naar die volgende baan vaak vrij makkelijk.

Een mooi inzicht toch? Ik denk dat het heel helpend voor je kan zijn om te weten dat een veranderingsproces uit deze 4 fases bestaat. Zodat jij kunt herkennen waar jij ergens zit in dit proces waardoor je ook snapt waarom je bijvoorbeeld nog op de rem trapt, of waarom je jezelf nog aan het overtuigen bent dat het nog wel goed komt.

Het helpt ook om niet te streng te zijn voor jezelf, want ook dat zie ik vaak. Dat mensen balen van zichzelf omdat ze wel weten dat het tijd is om iets te veranderen in hun baan maar het toch niet doen.

Het fijne van inzicht vind ik altijd dat ik dan tenminste concreter kan handelen. Want deze fases ga je niet vanzelf door, jij bent natuurlijk wel altijd zelf aan zet. Maar door dit inzicht kun je misschien wel makkelijker voor jezelf bepalen wat jij nodig hebt om naar die “yes!” fase te komen. Want daar wil je het liefste zijn denk ik.

En daar kan jouw grote vraag zijn: WAAR word ik nou precies gelukkig van in mijn werk? WAT moet die baan dan zijn? Als je merkt dat je niet verder komt in jouw verandering doordat dát vraagteken je in de weg zit, onderschat dan niet hoe bepalend dat vraagteken is.

Want het is echt logisch dat je niet weet hoe je in actie moet komen als je niet weet WAARVOOR dan precies. Ik ben de laatste die zegt: doe eens gek en spring in het diepe. Gooi alles overboord en probeer het gewoon.

Nee, mijn methode is eerst grondig onderzoeken waar je nu precies het meest gelukkig van wordt. En als je dat duidelijk hebt, dan komt die succesfase vaak vrij makkelijk. Dan weet je wat je te doen staat en weet je ook hoe je bij die baan komt.

En kun je daarbij hulp gebruiken? Misschien helpen mijn podcasts je dan verder. In deze podcasts deel ik allerlei tips en inzichten die te maken hebben met jouw werk en het antwoord vinden op die vraag: waar word jij precies gelukkig van.

Je kunt ze beluisteren via o.a. Spotify, Apple podcasts, Anchor en op mijn website onder de naam Finesse Loopbaancoaching podcasts.

Een hele fijne avond nog!
Hartelijke groeten, Francis